کافه آواز

سینه مالامال درد است  

  (حافظ)

سينه مالامال درد است اي دريغا مرهمي                 دل ز تنهايي به جان آمد خدا را همدمي

چشم آسايش كه دارد از سپهر تيزرو                          ساقيا جامي به من ده تا بياسايم دمي

زيركي را گفتم اين احوال بين خنديد و گفت          صعب روزي بوالعجب كاري پريشان عالمي

آدمي در عالم خاكي نميآيد به دست                           عالمي ديگر ببايد ساخت و ز نو آدمي

اهل كام و ناز را در كوي رندي راه نيست          رهروي بايد جهان سوزي نه خامي بي غمي

در طريق عشقبازي امن و آسايش بلا است         ريش باد آن دل كه با درد تو خواهد مرهمي

گريه حافظ چه سنجد پيش استغناي عشق               كاندر اين طوفان نمايد هفت دريا شبنمي