آستان جانان 

 

(حافظ)

           

 

راهي بزن كه آهي بر ساز آن توان زد           شعري بخوان كه با آن رطل گران توان زد

شد رهزن سلامت زلف تو وين عجب نيست        گر راهزن تو باشي صد كاروان توان زد

بر آستان جانان گر سر توان نهادن                        گلبانگ سربلندي بر آسمان توان زد

 درويش را نباشد برگ سراي سلطان                   ماييم و كهنه دلقي كآتش در آن توان زد

  قد خميده ما سهلت نمايد اما                          بر چشم دشمنان تير از اين كمان توان زد