متن آلبوم  گلبانگ

محمد رضا شجریان

 

تصنیف مبتلا

نسیمی کز بن آن کاکل آیو
مرا خوشتر ز بوی سنبل آیو
چو شو گیرم خیالت رو در آغوش
سحر از بسترم بوی گل آیو
سحر از بسترم بوی گل آیو

بلا بی دل خدایا ، دل بلا بی
گنه چشمون کره ، دل مبتلا بی
اگر چشمون نکردی دیده‌ بونی
چه دونستی دلم خوبان کجا بی
چه دونستی دلم خوبان کجا بی

دو چشمونت پیاله پر ز می بی
دو زلفونت خراج ملک ری بی
دو چشمونت پیاله پر ز می بی
دو زلفونت خراج ملک ری بی
همی وعده کری امروز و فردا
نذونم مو که فردای تو کی بی
نذونم مو که فردای تو کی بی

نسیمی کز بن آن کاکل آیو
مرا خوشتر ز بوی سنبل آیو
چو شو گیرم خیالت رو در آغوش
سحر از بسترم بوی گل آیو
سحر از بسترم بوی گل آیو

ساز و آواز

آخ …… دلی دیروم چو مرغ پاشکسته
چوکشتی برلبه دریا نشسته
همه گویند طاهر تار بنواز
صدا چون میدهد تاره شکسته
عزیزا کاسه چشموم سرایت
میونه هردو چشموم جای پایت
ازان ترسوم که غافل پانهی
بازنشینه خاره مژگانت به پایت به پایت به پایت یار.. ای ..دل… خدایم
به کشت خاطروم جزغم نروید
به باغوم جز گل ماتم نروید….خدا دلوم…جانم…
به صحرای دل بی حاصل ما
گیاه ناامیدی هم نروید نروید..نروید ای دل ای جانم..اخ. ..
عزیزه من وای گیاه ناامیدی هم نروید

ادامه ساز و اواز

(یار، داد)تحریر

الـهی آتش عشــقم به جــــان زد
شرر زان شعله ام بر استخوان زد

(چو شمعم برفـروز از آتش عشق
بـر آن آتش دلــم پـروانه سـان زد) ۲

(ای وای، داد)تحریر
عزیز من، خدای من، یار