سرعشق

       (سعدي)           

محمدرضاشجريان 

 

 

هزار جهد بكردم كه سر عشق بپوشم                      نبود بر سر آتش ميسرم كه نجوشم

به هوش بودم از اول كه دل به كس نسپارم          شمايل تو بديدم نه عقل ماند و نه هوشم

حكايتي ز دهانت به گوش جان من آمد                دگر نصيحت مردم حكايت است به گوشم

مگر تو روي بپوشي و فتنه بازنشاني                  كه من قرار ندارم كه ديده از تو بپوشم

من رميده دل آن به كه در صباح نيايم                   كه گر ز پاي درآيم به در برند به دوشم

بيا به صلح من امروز و در كنار من امشب     كه ديده خواب نكرده است از انتظار تو دوشم

مرا به هيچ بدادي و من هنوز برآنم                     كه از وجود تو مويي به عالمي نفروشم

مرا بگوي كه سعدي طريق عشق رها كن             سخن چه فايده گفتن چو پند مي ننيوشم

به راه باديه رفتن به از نشستن باطل                      كه گر مراد نيابم به قدر وسع بكوشم