دانلود و متن تصنیف 

ياد ايام

         (رهي معيري)        

محمدرضاشجریان 

 

 

 

ياد ايامي كه در گلشن فغاني داشتم                           در ميان لاله و گل آشياني داشتم

گرد آن شمع طرب ميسوختم پروانه وار             گرد آن شمع طرب ميسوختم پروانه وار

آتشم بر جان ولي از شكوه لب خاموش بود       عشق را از اشك حسرت ترجماني داشتم

چون سرشك از شوق بودم خاكبوس درگهي      چون غبار از شكر سر بر آستاني داشتم

در خزان با سرو و نسرينم بهاري تازه بود         در زمين با ماه و پروين آسماني داشتم

درد بي عشقي زجانم برده طاقت                       ورنه من داشتم آرام تا آرام جاني داشتم

بلبل طبعم "رهي " باشد ز تنهايي خموش              نغمه ها بودي مرا تا همزباني داشتم

 

 

 

یاد ایام/شجریان